Terapia SI (Integracja sensoryczna)

Integracja sensoryczna – kilka słów wprowadzenia

 

Integracja sensoryczna to inaczej przetwarzanie bodźców działających na wszystkie zmysły. Układ nerwowy, który jest odpowiedzialny za odbiór wrażeń interpretuje je i organizuje w  sposób, aby funkcjonowanie całego organizmu było maksymalnie efektywne. Jakimi zmysłami posługuje się człowiek?

 

—————————-

 

————————–

Początki Integracji Sensorycznej

 

Dr Jean Ayres (1920–1989), psycholog, terapeuta i pracownik naukowy Uniwersytetu Kalifornijskiego w USA jest twórcą teorii integracji sensorycznej. Badaczka sformułowała hipotezy, które wykazywały związek pomiędzy procesami integracji sensorycznej, a procesami uczenia się. Skonstruowała również narzędzia badawcze stosowane do mierzenia, jakości odbieranych i przetwarzanych bodźców, czyli prowadzenia diagnozy.

 

Terapia Integracji Sensorycznej (SI) – dla kogo?

 

Terapia SI dedykowana jest dla wszystkich osób, u których można zaobserwować:

  • trudności z integracją (lub brak) odruchów niemowlęcych (np. odruch moro, odruch szermierza, odruch ssania),
  • wysoki poziom napięcia mięśniowego, ciągłe pobudzenie, nadruchliwość,
  • obniżony poziom napięcia mięśniowego – brak stabilności, wiotkość.
  • zbyt niski poziom aktywności – senność, brak energii do działania, ociężałość, niepewność ruchowa,
  • obniżony poziom koordynacji wzrokowo-ruchowej,
  • problemy z utrzymywaniem równowagi, przekraczaniem osi środkowej ciała,
  • zaburzenia praksji – planowania motorycznego,
  • szybka męczliwość, niechęć do podejmowania prostej, krótkiej aktywności fizycznej,
  • zaburzenia motoryki małej – trudności w sprawnym posługiwaniu się palcami (nawlekanie koralików, chwyt pisarski, wodzenie palcem po śladzie, sprawne posługiwanie się materiałami plastycznymi),
  • zaburzenia w obrębie wzorku i słuchu,
  • nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce – dziecko nie toleruje dotyku, reaguje impulsywnie na światło, dźwięk, zapach i bodźce wzrokowe lub przeciwnie – nieustannie szuka sposobu dodatkowej stymulacji (uderza z w ścianę, bardzo mocno przytula się, szuka źródeł głośnego dźwięku, silnego światła, mocnych zapachów itp.),
  • opóźniony rozwój mowy,
  • trudności z czytaniem, pisaniem i liczeniem,
  • problemy z koncentracją, uwagą, spostrzeganiem.
  • niska jakość organizacji przestrzeni wokół siebie,
  • problemy emocjonalne (lęk, stres, chwiejność, niskie poczucie własnej wartości),
  • trudności w relacjach społecznych.

Terapię SI można stosować w pracy z osobami z różnymi zaburzeniami rozwojowymi takimi jak: niepełnosprawność intelektualna, wzorkowa, słuchowa i ruchowa, całościowe zaburzenia rozwojowe (Autyzm i Zespół Aspergera, Mózgowe Porażenie Dziecięce, zespoły wad wrodzonych, dzieci z tzw. grupy ryzyka (np. wcześniaki). Terapia SI nie ma żadnych ograniczeń wiekowych – można ją stosować już od pierwszych miesięcy życia.

 

Efekty Terapii SI

 

Terapia Integracji Sensorycznej poprawia funkcjonowanie człowieka w wielu różnych obszarach i aspektach:

  • koordynuje integralność i współpracę zmysłu wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku
  • rozwija motorykę małą, dużą, orientację przestrzenną i zdolność do planowania ruchu
  • wykształca prawidłowe wzorce ruchowe i stabilną postawę ciała
  • integruje czynności odruchowe
  • kontroluje rozwój reakcji równoważnych i poziom napięcia mięśniowego
  • utrzymuje plastyczność neuronalną, czyli zdolność mózgu do zmian i modyfikacji
  • w zależności od potrzeb, wycisza lub wzmacnia zaburzone obszary sensoryczne
  • wspomaga umiejętność czytania, pisania, liczenia, koncentracji uwagi, kontroli emocjonalnej i samoakceptacji

I jeszcze kilka słów od nas…

 

Terapia SI kładzie nacisk na prawidłową organizację bodźców i wrażeń zmysłowych. W ALTER prowadzimy ją metodą pedagogiki zabawy – dlatego nasze sale są tak kolorowe i bogato wyposażone. Każde zajęcia to okazja do zdobywania wiedzy w zakresie pracy z dzieckiem w domu, dlatego zawsze jesteśmy do Waszej dyspozycji. Odpowiadamy na pytania, proponujemy nowe rozwiązania oraz tworzymy razem z Wami spójny program rozwojowy. Bo przecież „W zdrowym ciele – zdrowy duch!