Rozwijaj intelekt dziecka! Część II – Uwaga

Ćwiczenia rozwoju poznawczego

CZĘŚĆ 2 z 5 – UWAGA

Zazwyczaj uwaga jest łączona z koncentracją. I słusznie. Nie ma koncentracji bez uwagi. Mimo to, chciałbym pokazać kolejny zestaw ciekawych i prostych zabaw, które będą kładły większy nacisk na aspekt treningu uwagi.

Warto powiedzieć o jednym aspekcie: u małych dzieci (0-2/3 lata) dominuje uwaga mimowolna – reakcja na bodziec (np. dziecko odwraca głowę, kiedy słyszy dźwięk, widzi światło). W tym wieku czas koncentracji uwagi jest bardzo krótki i warto często zmieniać aktywność (co 2-3 minuty)

U dzieci od 3 roku życia zaczyna rozwijać się uwaga dowolna – dziecko coraz częściej koncentruje uwagę, w sposób świadomy i zamierzony. Dlatego im starsze dziecko, tym bardziej kierujemy nasze działania na budowanie koncentracji uwagi.

Wykonywanie czynności drugą ręką

Jeśli dziecko jest praworęczne, niech spróbuje wykonać daną czynność lewą ręką (np. przewracanie kartki w bajce, smarowanie kanapki, rysowanie kredką, układanie zabawek). Dziecko leworęczne wykonuje czynności prawą ręką. To ćwiczenie aktywuje tę półkulę mózgu, która jest mniej używana podczas wykonywania czynności dominującą ręką.

Jednoczesna aktywacja obu półkul mózgowych

Prawa półkula kieruje ruchem lewej ręki i nogi. Lewa półkula – prawej ręki i nogi. W celu aktywacji obu półkul, dziecko może wykonać następujące zabawy:

  • „Spotkajmy się w połowie drogi” – prawa ręka dotyka lewej nogi (dziecko nie tylko porusza ręką, ale również podnosi nogę w kierunku prawej ręki). Ćwiczenie można wykonać na stojąco lub siedząco. Dzieci 0-2 lata, które nie są jeszcze zdolne do samodzielnego wykonania takich ruchów, są prowadzone przez rodzica – dziecko siada na kolanach a rodzic przywodzi i odwodzi prawą rękę i lewą nogę. Następnie jest zmiana – lewa ręką do prawej nogi.
  • Przybijanie „piątki” obiema rękami – nie chodzi o zwykłe przybijanie „piątki”, lecz o to, aby ręce dziecka potrafiły przybić „piątkę” w różnych korelacjach (np. ręce szeroko, jedna ręka wyżej-druga niżej, ręce skrzyżowane itp.).
  • Prawa ręka dotyka lewego ucha, lewa ręka dotyka prawego ucha.
  • Rysowanie oburącz – dziecko trzyma w każdej ręce kredkę, rodzic przytrzymuje kartkę papieru. Proponujemy dziecku, aby rysowało kółka obiema rękoma.

Słuchanie krótkiej opowieści i odpowiadanie na pytania – mówimy dziecku: „Przeczytam Ci krótką opowieść. Posłuchaj jej i postaraj się ją zapamiętać”

Tekst 1

„Janek obudził się i zobaczył, że na dworze świeci słońce. Na śniadanie zjadł płatki z mlekiem i postanowił, że wyjdzie na dwór. Ubrał niebieską koszulkę i czerwone spodenki. Zabrał ze sobą łopatkę i wiaderko. Wyszedł na podwórko i pobiegł do piaskownicy. Postanowił, że zbuduje zamek z piasku. Za pomocą łopatki, nasypał do wiaderka pisaku i zaczął budować. Po chwili w piaskownicy stał już jeden wielki zamek. Janek, zadowolony ze swojej pracy, wrócił do domu opowiedzieć mamie, co zbudował”.

Pytania:

Dzieci 3-4 lata:

  • Jak miał na imię chłopczyk – Janek, czy Tomek?
  • Czy na dworze świeciło słońce, czy padał deszcz?
  • Co Janek zjadł na śniadanie – kanapkę, czy płatki z mlekiem?
  • Koszulka Janka była niebieska, czy zielona?
  • Spodenki Janka były czarne, czy czerwone?  
  • Czy Janek zabrał ze sobą łopatkę i wiaderko?
  • Janek bawił się w piaskownicy czy na karuzeli?
  • Co zbudował Janek – zamek z piasku czy domek na drzewie?
  • Komu Janek opowiedział o zamku – mamie czy tacie?

Dzieci 5 lat i więcej (można też próbować z 4-latkiem)

  • Jak miał na imię chłopczyk?
  • Jaka była pogoda na dworze?
  • Co Janek zjadł na śniadanie?
  • Jakiego koloru była koszulka i spodenki Janka?
  • Co Janek zabrał ze sobą wychodząc na podwórko?
  • Gdzie bawił się Janek?
  • Co zbudował Janek?
  • Komu Janek opowiedział, co zbudował?

 Tekst 2

„Alicja poszła do sklepu na zakupy. Kupiła jajka, mąkę i mleko. Wracając do domu, spotkała swoją koleżankę – Kasię. Kasia właśnie była na spacerze razem ze swoim psem. Po krótkiej rozmowie, Alicja wróciła do domu. Wyłożyła zakupy na stół i razem z mamą zaczęła przygotowywać naleśniki na obiad. Wyszły pyszne! Alicja zjadła swoje naleśniki z dżemem truskawkowym – takie jej zawsze najbardziej smakowały”.

Pytania:

Dzieci 3-4 lata:

  • Jak miała na imię dziewczynka – Julia czy Alicja?
  • Gdzie poszła Alicja – do sklepu czy na plac zabaw?
  • Czy Alicja kupiła jajka, mąkę i mleko?
  • Alicja spotkała swoją koleżankę. Jak ona miała na imię – Kasia czy Ania?
  • Jakie zwierzątko było z Kasią – pies czy kot?
  • Co Alicja i mama przygotowały na obiad – makaron czy naleśniki?
  • Z czym Alicja zjadła naleśniki – z dżemem czy z cukrem?

Dzieci 5 lat i więcej (można też próbować z 4-latkiem)

  • Jak miała na imię dziewczynka?
  • Gdzie poszła Alicja?
  • Co Alicja kupiła w sklepie?
  • Kogo Alicja spotkała w drodze powrotnej do domu?
  • Jakie zwierzątko było z Kasią?
  • Co Alicja i mama przygotowały na obiad?
  • Jakie są ulubione naleśniki Alicji?

JEŚLI DZIECKO NIE ZNA ODPOWIEDZI, WARTO WTEDY PRZECZYTAĆ WYBRANĄ LINIJKĘ TEKSTU, ABY SAMO POTRAFIŁO ODPOWIEDZIEĆ.

Lustro

Dziecko staje się „lustrem” rodzica. Stajemy naprzeciwko siebie, rodzic wykonuje różne ruchy za pomocą dłoni, nóg, całego ciała. Zadaniem dziecka jest wykonywanie tych samych ruchów (dzieci często odwzorowują ruchy w odbiciu lustrzanym tzn. jeśli rodzic wyciąga prawą rękę, dziecko wyciąga lewą. Jest to normalne zjawisko).

Zabawa „Zagraj kiedy usłyszysz”

Rodzic wymienia np. nazwy kolorów, zwierząt, roślin, ubrań itp. Zadaniem dziecka jest zagranie na instrumencie (lub zaklaskanie) na umówione słowo. Można stopniowo wprowadzać coraz trudniejsze modyfikacje

  • wymieniamy kolory, ale gramy tylko wtedy, gdy rodzic powie „niebieski”
  • jak wyżej, tylko dodajemy jeszcze jeden kolor
  • łączymy kategorie: gramy, kiedy rodzic powie „niebieski” i „słoń”
  • kiedy rodzic powie „niebieski” gramy cicho. Kiedy Pani powie „słoń” gramy głośno.

Ta zabawa nie tylko rewelacyjnie ćwiczy uwagę poprzez umiejętność słuchania, ale również pomaga w rozumieniu kategorii (np. kolory, zwierzęta, zawody, ubrania, owoce, warzywa itp.)

Drukarka

Rodzic rysuje na plecach dziecka prosty wzór. Zadaniem dziecka jest narysować go na kartce papieru.

Zmyłki

Rodzic i dziecko siedzą naprzeciwko siebie. Rodzic mówi nazwę części ciała i wskazuje ją palcem. Dziecko ma wskazać palcem tę samą część ciała. Jednak czasami rodzic mówi co innego, a wskazuje co innego (np. mówiąc „nos”, wskazuje nogę). Zadanie polega na tym, aby dziecko pokazało to, co słyszy i nie zwracało uwagi na to, co rodzic pokazuje.

 

Skontaktuj się z nami!

Opublikowanie 01.05.2020 r.